Wyszukiwarka blogu

Kategorie blogu

Ostatnie wpisy

Pierzga pszczela – co to jest i na co pomaga?

Posted on: 2025-06-17

Prawdopodobnie wszystkim znane są już wspaniałe właściwości miodu, które sprawiły, że ten produkt na dobre zagościł w naszych kuchniach. Bogactwo witamin i minerałów, działanie przeciwzapalne i antybakteryjne, wyjątkowy i głęboki smak oraz duży wachlarz zastosowań to tylko kilka jego zalet. Choć najpopularniejszy, miód nie jest jedynym produktem wytwarzanym przez pszczoły, który możemy wykorzystywać z korzyścią dla naszego zdrowia. Do tej grupy zaliczają się również pyłek kwiatowy, propolis czy pierzga. Ostatni z tych produktów przez długi czas był niedocenianym skarbem, który dopiero od niedawna zyskuje coraz większą popularność. Dowiedz się, czym jest pierzga pszczela, jak ją przygotować i jakie korzyści płyną z jej spożywania!

Co to jest pierzga?

Pierzga jest mieszanką pyłku kwiatowego, pszczelej śliny i miodu, która przybiera formę niedużych granulek w kolorze żółto-brązowym. W ulu pierzga jest wykorzystywana przede wszystkim do karmienia larw pszczelich. Jej zapasy są też spożywane przez pszczoły w okresie wczesnowiosennym. Proces powstawania pierzgi rozpoczyna się od dostarczenia do komórki plastra porcji pyłku przez pszczołę zbieraczkę. Następnie jedna z robotnic zwilża pyłek śliną i miodem, ubija całość w komórce oraz zasklepia ją miodem i woskiem, aby odciąć dopływ powietrza do środka plastra. W takich warunkach w masie rozpoczyna się proces fermentacji mlekowej. Powstały wskutek tego kwas mlekowy pełni rolę konserwantu chroniącego pierzgę przed zepsuciem. Na rynku jest dostępna pierzga suszona i niesuszona.

Biorąc pod uwagę rolę, jaką pierzga odgrywa w rozwoju larw pszczół, nietrudno się domyślić, jak wiele znajduje się w niej wartościowych składników. Pierzga zawiera dużą ilość białka, aminokwasów, tłuszczów, węglowodanów oraz witaminy A, B1, B2, B3, B6, B12, C, D, E, K i P, oraz składników mineralnych, m.in. magnez, żelazo, wapń, potas, miedź czy cynk. Jej skład jest nie tylko bogatszy od składu pyłku pszczelego, ale i lepiej przyswajalny. Wynika to z faktu, że pyłek kwiatowy jest chroniony przez twardą otoczkę pyłkową, która jest trudna do rozpuszczenia podczas trawienia. Procesy zachodzące podczas powstawania pierzgi całkowicie rozmiękczają tę otoczkę, dzięki czemu składniki granulek są łatwiej przyswajane.

Pierzga i pyłek z Pasieki z pasją Hawran:

Na co jest pierzga?

Z uwagi na zawarte w niej witaminy i minerały spożywanie pierzgi jest rekomendowane podczas rekonwalescencji, po różnych operacjach oraz w okresach obniżonej odporności i wycieńczenia organizmu. Poleca się ją również osobom po kuracji antybiotykowej. Pierzga doskonale wpływa na funkcjonowanie układu pokarmowego (może pomóc przy zaparciach i biegunce), zwłaszcza na pracę wątroby. Jest cennym suplementem dla osób cierpiących na wirusowe zapalenie wątroby i dążących do regeneracji tego organu. Świetnie wspiera też leczenie wrzodów żołądka czy anemii. Jej pozytywny wpływ na pracę układu odpornościowego jest szczególnie istotny w przypadku osób starszych będących o wiele bardziej narażonych na różnego rodzaju infekcje. Pierzgę mogą stosować wszyscy powyżej 3. roku życia (wcześniejsze stosowanie jest niezalecane) z wyjątkiem osób uczulonych na produkty pszczele. Z uwagi na dużą zawartość cukru i wysoki indeks glikemiczny ostrożność powinny zachować także osoby chore na cukrzycę.

Podobnie jak miód i propolis, pierzga znajduje też zastosowanie w kosmetologii. Wykorzystuje się ją w kremach, balsamach i innych preparatach z uwagi na jej działanie nawilżające, uelastyczniające i odmładzające. Znajdujący się w niej kwas L-mlekowy wspiera odbudowę komórek i walkę z niedoskonałościami skóry. Pierzga jest również chętnie wykorzystywana w kosmetykach do pielęgnacji i odbudowy włosów.

Pierzga – jak ją spożywać?

Wiemy już, że pierzga ma zbawienny wpływ na nasz organizm, lecz jak należy ją stosować? Najczęstszą formą podawania jest rozpuszczenie dwóch czubatych łyżeczek granulek w pół szklanki wody o temperaturze poniżej 40°C. Taki napar zaleca się przygotować ok. 12 godzin przed spożyciem, aby jak najlepiej wykorzystać to, co oferuje pierzga. Wedle uznania wodę można zastąpić mlekiem, jednak wciąż ważne jest, aby miało ono odpowiednią temperaturę. Tak jak w przypadku miodu, rozpuszczenie pierzgi w płynie o temperaturze powyżej 40°C doprowadzi do zatracenia jej prozdrowotnych właściwości. Pierzga charakteryzuje się słodko-gorzko-kwaśnym smakiem, więc dla zwiększenia walorów smakowych do mieszanki można też dodać samego miodu. Najlepsze efekty daje spożywanie pierzgi 1–2 razy dziennie – rano, na czczo i ewentualnie wieczorem. Można ją również spożywać bez namaczania, dokładnie rozgryzając suche granulki.

Przechowywanie pierzgi

Największa różnica między pierzgą suszoną i niesuszoną jest w sposobach ich przechowywania. Pierzga świeża, niesuszona w temperaturze pokojowej będzie fermentować, w związku z tym należy ją przechowywać w lodówce, w temperaturze 2–6°C. Pierzga suszona może być przechowywana poza lodówką, choć nie należy doprowadzać do jej przegrzania. W obu sytuacjach produkt należy przechowywać w szczelnie zamykanym pojemniku w zacienionym miejscu.

Zalety pierzgi suszonej i niesuszonej

PIERZGA SUSZONA PIERZGA NIESUSZONA
Składniki aktywne
  • białka,
  • minerały
  • aminokwasy
  • witaminy przetrwalniki bakterii kwasu mlekowego
  • enzymy
  • białka,
  • minerały
  • aminokwasy
  • może mieć więcej witamin niż pierzga suszona
  • żywe bakterie kwasu mlekowego
  • może mieć większe ilości aktywnych enzymów niż pierzga suszona
Forma Jest wysuszona i twardawa, co ułatwia jej dawkowanie i przechowywanie. Jest świeża, miękka i wilgotna- łatwość w spożywaniu.
Smak Może mieć bardziej intensywny smak Może mieć delikatniejszy smak, nieco bardziej kwaskowy
Sposób przechowywania Przechowywanie w suchym miejscu, z dala od wilgoci i światła Przechowywanie w lodówce lub zamrażarce, w szczelnie zakręconym słoiku, z dala od światła.

Przeczytaj również