Pierzga

Pierzgę pozyskujemy w połowie lipca oraz na zakończenie sezonu z terenów nadleśnictwa Białogard, gminy Manowo, z terenu lasów Państwowych nadleśnictwa Bornego Sulinowa, Czarnoboru a także z rodzimej gminy Będzino a w szczególności: Miłogoszcz, Tymień, Słowienkowo, Ziębrze, Strzepowo, Dobrzyca, Strachomino, Smolne oraz Koszalina. Polecamy stosować przy problemach kardiologicznych. Jej smak jest słodko-gorzko-kwaśny.

Każdą nadwyżkę pyłku w okresie wiosny, lata i jesieni pszczoły kiszą w plastrach, wytwarzając w ten sposób pierzgę na trudny okres zimy. Pierzga ma dużo większą wartość odżywczą niż pyłek. Bakterie kwasu mlekowego rozmnażają się w masie ugniecionego pyłku w komórkach plastra. Zjadają ściany komórkowe pyłku i odsłaniają materiał genetyczny elementów rozrodczych męskich roślin. Jednocześnie produkują kwas mlekowy, który konserwuje pierzgę. Gdy wzrasta stężenie kwasu mlekowego w pierzdze, bakterie bronią się zakładając przetrwalniki (komórka bakterii otacza się skorupą i spowalnia procesy życiowe czekając na lepsze warunki do życia). Żołądek ludzi produkuje kwas solny, który między innymi ma zadanie zabić żywe bakterie dostające się tam wraz ze zjadanym pokarmem, ale nie zabija ich przetrwalników. Jest to bardzo ważne bo żywe przetrwalniki bakterii kwasu mlekowego kiełkują w dwunastnicy i rozmnażają się w jelicie cienkim i grubym. Poprawiają strawność, przyswajalność pokarmu i wypierają bakterie chorobotwórcze, które nie mogą żyć w środowisku kwasu mlekowego.